Ὁ Γκρεμιστὴς
[…]Μὰ τὸ τσεκοῦρι μοναχὰ στὸ χέρι σὰν κρατήσω,
καὶ τὸ τσεκοῦρι μου ψυχὴ μ᾿ ἕνα θυμὸ περίσσο.
Τάχα ποιὸς μάγος, ποιὸ στοιχειὸ τοῦ δούλεψε τ᾿ ἀτσάλι
καὶ νιώθω φλόγα τὴν καρδιὰ καὶ βράχο τὸ κεφάλι,
καὶ θέλω νὰ τραβήξω ἐμπρὸς καὶ πλατωσιὲς ν᾿ ἀνοίξω,
καὶ μ᾿ ἕνα Ναὶ νὰ τιναχτῶ, μ᾿ ἕνα Ὄχι νὰ βροντήξω;
Καβάλα στὸ νοητάκι μου, δὲν τρέμω σας ὅποιοι εἶστε
γκρικάω, βγαίνει ἀπὸ μέσα του μιὰ προσταγή: Γκρεμίστε!
Κ. Παλαμάς, Δειλοί και κρυφοί στίχοι, 1928
14 Μαρτίου 2011. Μετά από εισβολή των ΕΚΑΜ στο σπίτι του Κ.Παπαδόπουλου συλλαμβάννεται ο ίδιος, ως ύποπτος για συμμετοχή στην Ε.Ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, και η σύντροφός του Ηριάννα Β. Λ. που κοιμόταν στο σπίτι. Η Ηριάννα Μεταφέρεται στη ΓΑΔΑ όπου δίνει προανακριτική κατάθεση, DNA και αποτυπώματα και την ίδια μέρα αφήνεται ελεύθερη. Μετά από τρεις μέρες αφήνεται ελεύθερος και ο Κ. Παπαδόπουλος.
18 Νοέμβρη 2011. Σύμφωνα με την κατάθεση ενός μάρτυρα που δεν ξαναεμφανίζεται ποτέ, ανακαλύπτονται όπλα που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πουθενά σε χώρο του ΕΜΠ στου Ζωγράφου.
11 Ιανουαρίου 2013. Συλλαμβάνεται η Ηριάννα και κατηγορείται ως μέλος της ΣΠΦ και για οπλοκατοχή με βάση ένα χαμηλής ποσότητας και κακής ποιότητας δείγμα DNA σε γεμιστήρα εκτός όπλου, από τα ευρήματα στο ΕΜΠ. Ενάμισι χρόνο μετά την ανακάλυψη των όπλων και δύο χρόνια με το DNA της να υπάρχει στα χέρια της αστυνομίας.
Η Ηριάννα αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους αυτή τη φορά, χωρίς ο ειδικός εφέτης ανακριτής να δώσει στη δημοσιότητα τα στοιχεία και τη φωτογραφία της.
Παράλληλα, το δικαστήριο του Κ.Παπαδόπουλου τελειώνει με αθωωτική και αμετάκλητη απόφαση που είχε και τη σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα, αφού αποδέχεται ότι μόνο φιλική σχέση υπάρχει με ορισμένα μέλη της ΣΠΦ στα πλαίσια του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Η Ηριάννα παραμένει στην σχέση της, συνεχίζει τη ζωή της και την εργασία της.
Το δικαστήριο. Η κατηγορίες και τα επιχειρήματα κινούνται γύρω από την διαπροσωπική της σχέση με έναν άνθρωπο απαλλαγμένο από κατηγορίες, από μια αμφισβητούμενη μαρτυρία και από ένα μερικό δείγμα DNA αμφιβόλου αξιοπιστίας αφού από το στάδιο κιόλας της ανάκρισης για επανέλεγχο σε πιστοποιημένο και εξειδικευμένο εργαστήριο, που συνεργάζεται με δικαστικές αρχές σε όλη την Ευρώπη, η απάντηση που δόθηκε από την αστυνομία ήταν ότι «τελείωσε».
Αποτέλεσμα. Η Ηριάννα. καταδικάζεται από το Β’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε 13 χρόνια φυλάκιση για συμμετοχή στη ΣΠΦ και για οπλοκατοχή.
Τα συμπεράσματα είναι προφανή από μεριά μας. Δεν έχουμε αυταπάτες πως η δικαστική εξουσία είναι αντικειμενική και δεν υπηρετεί σκοπιμότητες. Στην διαπάλη των τάξεων τάσσεται με την μεριά των εκμεταλλευτών αφού ο ρόλος της είναι το να εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους. Όταν πρόκειται για οικονομικά σκάνδαλα (κλοπές εκατομμυρίων, ρουσφέτια, μειώσεις μισθών για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μνημόνια και άλλα πολλά) και δολοφονίες χιλιάδων (βομβαρδισμοί αμάχων με πρόσχημα την δημοκρατία, μπλοκάρισμα μεταναστών, εργατικά ατυχήματα), τότε οι πραγματικοί υπαίτιοι παραμένουν ατιμώρητοι πίσω από τα πολυτελή γραφεία και τα ακριβά σακάκια τους έχοντας εξασφαλίσει το νομικό απυρόβλητο λόγω της οικονομικής και πολιτικής δύναμης που κατέχουν. Όταν πρόκειται για την φτώχια και την κοινωνική βαρβαρότητα, αποδιοπομπαίος τράγος αυτών των καταστάσεων γίνονται εκείνοι που οι οι εξουσιαστές επιλέγουν και ένα από τα κύρια τους εργαλεία αποτελεί η δικαστική εξουσία. Μέσα από την εφαρμογή του νόμου, το κράτος “δικαίου” επιχειρεί να χειραγωγήσει τις μάζες βουτώντας τες στον ατομικισμό και την υπακοή έχοντας ως απώτερο σκοπό την διαφύλαξη των ανισοτήτων που τροφοδοτούν την καπιταλιστική μηχανή και το συνεχές κυνηγητό του κέρδους.
Οι επιτηδευμένες ασάφειες στη νομική διαδικασία και τα ελλειπή στοιχεία, καταδεικνύουν ξεκάθαρα την πολιτική σκοπιμότητα που ποινικοποιεί τις ανθρώπινες σχέσεις, όπως και τη μανία για καταδίκη με στόχο την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας του ποινικού και κρατικού συστήματος.
Σε αυτά τα πλαίσια θεωρούμε αναγκαία τη διαφύλαξη των ανθρωπίνων, των κοινωνικών, των συντροφικών, των αισθηματικών σχέσεων και καθώς θεωρούμε πως δε χωράνε σε νομικές ζυγαριές, δεν είμαστε σε θέση να τις διαπραγματευτούμε ούτε στο ελάχιστο. Όσο κι αν προσπαθούν, εμείς θα διαλέγουμε τις παρέες, τις ομάδοποιήσεις και τις σχέσεις που θέλουμε. Θα συζητάμε, θα νοιαζόμαστε, θα χαιρόμαστε και θα στεναχωριόμαστε και θα ζούμε παλεύοντας για μια ισότιμη κοινωνία. Όσο κι αν επιδιώκουν να ποινικοποιήσουν τις αντιστάσεις μας και να μας γεμίσουν με το φόβο μιας ενδεχόμενης καταδίκης εμείς πεισμώνουμε και θα συνεχίσουμε να κρατάμε τις σχέσεις μας και την ανθρωπιά μας. Γιατί ξέρουμε πως σε αυτόν τον μαύρο κόσμο που ο καθένας έμαθε να είναι μόνος του και σιωπηλός, η μόνη λύση είναι η συλλογικοποίηση ενάντια στους δυνάστες μας.
Κανένας μόνος του απέναντι στην βαρβαρότητα του σύγχρονου κόσμου
Λευτεριά στην Ηριάννα που διάλεξε την ζωή απέναντι στον φόβο.
Συλλογικότητα Azadi, Ιούλιος 2017