Live Οικονομικής ενίσχυσης

Welcome to Greece

Καλώς ήρθατε στην Ελλάδα

Αφίσα που κολλάμε την τουριστική σεζόν στην πόλη των Χανίων.

Καλώς ήρθατε στην Ελλάδα του 2017. Μπορείτε να κολυμπήσετε στην καταγάλανη μας θάλασσα, να επισκεφτείτε τα γραφικά μας αξιοθέατα και να απολαύσετε τον περίφημο μεσογειακό ήλιο. Φυσικά, οι υποδομές και οι υπηρεσίες που θα σας παρέχουμε, μπορούν να καλύψουν όλες σας τις απαιτήσεις. Εξωτικά κοκτέιλ, παραδοσιακά φαγητά, ξεναγήσεις και μεταφορές, ξέφρενα πάρτι δίχως αύριο και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Και όλα αυτά, πάντα με ένα χαμόγελο αντάξιο της φημισμένης ελληνικής φιλοξενίας.

Ένα χαμόγελο όμως βουτηγμένο στην υποκρισία, που εδώ και χρόνια εμφανίζεται μονάχα όπου υπάρχει υποψία κέρδους. Που στον βωμό του χρήματος κάνει τα αδύνατα δυνατά για να κρύψει κάτω από το χαλάκι την πραγματική κατάσταση. Δεν πρόκειται να δείτε ποτέ τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν στα τουριστικά ξενοδοχεία και εστιατόρια. Δεν θα βγάλει κανείς κουβέντα για τους χιλιάδες θανάτους προσφύγων και μεταναστών στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τη θάλασσα για να φτάσουν στη δήθεν πολιτισμένη Δύση, ούτε για τα δεκάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης που “φιλοξενούνται” όσοι επιβίωσαν. Δεν θα μπορέσετε να θαυμάσετε τα φοβερά πολεμικά τεχνολογικά επιτεύγματα, που απογειώνονται από τη Σούδα και σκορπούν τον θάνατο στους λαούς της Μέσης Ανατολής. Δεν θα νιώσετε την εξαθλίωση των άστεγων και των άπορων που στοιβάζονται στους δρόμους των μητροπόλεων. Δεν θα βιώσετε τον διάχυτο ρατσισμό και την ξενοφοβία (προφανώς μόνο προς τους φτωχούς) που επικρατούν σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας. Δεν θα μπορέσετε να αντιληφθείτε την αισχρή πολιτική της “προοδευτικής αριστερής” μας κυβέρνηση που αποσύρει και τα ελάχιστα πλέον εργασιακά κεκτημένα, ούτε να ακούσετε τις δηλώσεις των “φιλάνθρωπων” βιομηχάνων και εφοπλιστών που διαμαρτύρονται για την εικόνα της χώρας ζητώντας την απαγόρευση διαδηλώσεων.

Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα, όσο φανταχτερό περιτύλιγμα κι αν προσπαθούν να τις φορέσουν ξένοι και ντόπιοι κυρίαρχοι. Αν θέλουμε να τελειώνουμε μια και καλή με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που γεννάει τις αχανείς κοινωνικές/ταξικές ανισότητες και τρέφεται από την αφαίμαξη των υποτελών τάξεων, οφείλουμε να το πολεμήσουμε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, μέχρι την συνολική ανατροπή του.

Να γκρεμίσουμε τους φράκτες του αίσχους

Να στίσουμε γέφυρες αλληλεγγύης

Για την Ηριάννα

Ὁ Γκρεμιστὴς
[…]Μὰ τὸ τσεκοῦρι μοναχὰ στὸ χέρι σὰν κρατήσω,
καὶ τὸ τσεκοῦρι μου ψυχὴ μ᾿ ἕνα θυμὸ περίσσο.
Τάχα ποιὸς μάγος, ποιὸ στοιχειὸ τοῦ δούλεψε τ᾿ ἀτσάλι
καὶ νιώθω φλόγα τὴν καρδιὰ καὶ βράχο τὸ κεφάλι,
καὶ θέλω νὰ τραβήξω ἐμπρὸς καὶ πλατωσιὲς ν᾿ ἀνοίξω,
καὶ μ᾿ ἕνα Ναὶ νὰ τιναχτῶ, μ᾿ ἕνα Ὄχι νὰ βροντήξω;
Καβάλα στὸ νοητάκι μου, δὲν τρέμω σας ὅποιοι εἶστε
γκρικάω, βγαίνει ἀπὸ μέσα του μιὰ προσταγή: Γκρεμίστε!
Κ. Παλαμάς, Δειλοί και κρυφοί στίχοι, 1928

14 Μαρτίου 2011. Μετά από εισβολή των ΕΚΑΜ στο σπίτι του Κ.Παπαδόπουλου συλλαμβάννεται ο ίδιος, ως ύποπτος για συμμετοχή στην Ε.Ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, και η σύντροφός του Ηριάννα Β. Λ. που κοιμόταν στο σπίτι. Η Ηριάννα Μεταφέρεται στη ΓΑΔΑ όπου δίνει προανακριτική κατάθεση,  DNA και αποτυπώματα και την ίδια μέρα αφήνεται ελεύθερη. Μετά από τρεις μέρες αφήνεται ελεύθερος και ο Κ. Παπαδόπουλος.

18 Νοέμβρη 2011. Σύμφωνα με την κατάθεση ενός μάρτυρα που δεν ξαναεμφανίζεται ποτέ, ανακαλύπτονται όπλα που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πουθενά σε χώρο του ΕΜΠ στου Ζωγράφου.
11 Ιανουαρίου 2013. Συλλαμβάνεται η Ηριάννα και κατηγορείται ως μέλος της ΣΠΦ και για οπλοκατοχή με βάση ένα χαμηλής ποσότητας και κακής ποιότητας δείγμα DNA σε γεμιστήρα εκτός όπλου, από τα ευρήματα στο ΕΜΠ. Ενάμισι χρόνο μετά την ανακάλυψη των όπλων και δύο χρόνια με το DNA της να υπάρχει στα χέρια της αστυνομίας.

Η Ηριάννα αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους αυτή τη φορά, χωρίς ο ειδικός εφέτης ανακριτής να δώσει στη δημοσιότητα τα στοιχεία και τη φωτογραφία της.

Παράλληλα, το δικαστήριο του Κ.Παπαδόπουλου τελειώνει με αθωωτική και αμετάκλητη απόφαση που είχε και τη σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα, αφού αποδέχεται ότι μόνο φιλική σχέση υπάρχει με ορισμένα μέλη της ΣΠΦ στα πλαίσια του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Η Ηριάννα παραμένει στην σχέση της, συνεχίζει τη ζωή της και την εργασία της.

Το δικαστήριο. Η κατηγορίες και τα επιχειρήματα κινούνται γύρω από την διαπροσωπική της σχέση με έναν άνθρωπο  απαλλαγμένο από κατηγορίες, από μια αμφισβητούμενη μαρτυρία και από ένα μερικό δείγμα DNA αμφιβόλου αξιοπιστίας αφού από το στάδιο κιόλας της ανάκρισης για επανέλεγχο σε πιστοποιημένο και εξειδικευμένο εργαστήριο, που συνεργάζεται με δικαστικές αρχές σε όλη την Ευρώπη, η απάντηση που δόθηκε από την αστυνομία ήταν ότι «τελείωσε».

Αποτέλεσμα. Η Ηριάννα. καταδικάζεται από το Β’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε 13 χρόνια φυλάκιση για συμμετοχή στη ΣΠΦ και για οπλοκατοχή.

Τα συμπεράσματα είναι προφανή από μεριά μας. Δεν έχουμε αυταπάτες πως η δικαστική εξουσία είναι αντικειμενική και δεν υπηρετεί σκοπιμότητες. Στην διαπάλη των τάξεων τάσσεται με την μεριά των εκμεταλλευτών αφού ο ρόλος της είναι το να εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους. Όταν πρόκειται για οικονομικά σκάνδαλα (κλοπές εκατομμυρίων, ρουσφέτια, μειώσεις μισθών για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μνημόνια και άλλα πολλά)  και δολοφονίες χιλιάδων (βομβαρδισμοί αμάχων με πρόσχημα την δημοκρατία, μπλοκάρισμα μεταναστών, εργατικά ατυχήματα), τότε οι πραγματικοί υπαίτιοι παραμένουν ατιμώρητοι πίσω από τα πολυτελή γραφεία και τα ακριβά σακάκια τους έχοντας εξασφαλίσει το νομικό απυρόβλητο λόγω της οικονομικής και πολιτικής δύναμης που κατέχουν. Όταν πρόκειται για την φτώχια και την κοινωνική βαρβαρότητα, αποδιοπομπαίος τράγος αυτών των καταστάσεων γίνονται εκείνοι που οι οι εξουσιαστές επιλέγουν και ένα από τα κύρια τους εργαλεία αποτελεί η δικαστική εξουσία. Μέσα από την εφαρμογή του νόμου, το κράτος “δικαίου”  επιχειρεί να χειραγωγήσει τις μάζες βουτώντας τες στον ατομικισμό και την υπακοή έχοντας ως απώτερο σκοπό την διαφύλαξη των ανισοτήτων που τροφοδοτούν την καπιταλιστική μηχανή και το συνεχές κυνηγητό του κέρδους.

Οι επιτηδευμένες ασάφειες στη νομική διαδικασία και τα ελλειπή στοιχεία, καταδεικνύουν ξεκάθαρα την πολιτική σκοπιμότητα που ποινικοποιεί τις ανθρώπινες σχέσεις, όπως και τη μανία για καταδίκη με στόχο την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας του ποινικού και κρατικού συστήματος.

Σε αυτά τα πλαίσια θεωρούμε αναγκαία τη διαφύλαξη των ανθρωπίνων, των κοινωνικών, των συντροφικών, των αισθηματικών σχέσεων και καθώς θεωρούμε πως δε χωράνε σε νομικές ζυγαριές, δεν είμαστε σε θέση να τις διαπραγματευτούμε ούτε στο ελάχιστο. Όσο κι αν προσπαθούν, εμείς θα διαλέγουμε τις παρέες, τις ομάδοποιήσεις και τις σχέσεις που θέλουμε. Θα συζητάμε, θα νοιαζόμαστε, θα χαιρόμαστε και θα στεναχωριόμαστε και θα ζούμε παλεύοντας για μια ισότιμη κοινωνία. Όσο κι αν επιδιώκουν να ποινικοποιήσουν τις αντιστάσεις μας και να μας γεμίσουν με το φόβο μιας ενδεχόμενης καταδίκης εμείς πεισμώνουμε και θα συνεχίσουμε να κρατάμε τις σχέσεις μας και την ανθρωπιά μας. Γιατί ξέρουμε πως σε αυτόν τον μαύρο κόσμο που ο καθένας έμαθε να είναι μόνος του και σιωπηλός, η μόνη λύση είναι η συλλογικοποίηση ενάντια στους δυνάστες μας.

Κανένας μόνος του απέναντι στην βαρβαρότητα του σύγχρονου κόσμου
Λευτεριά  στην Ηριάννα που διάλεξε την ζωή απέναντι στον φόβο.

Συλλογικότητα Azadi, Ιούλιος 2017

Τα ρόδα έχουν ανθό για να γεννούν και αγκάθια για να προστατεύονται.

Τον τελευταίο καιρό οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι σε όλο τον ελλαδικό χώρο δέχονται απροκάλυπτες επιθέσεις και εκκενώσεις κρατικά οργανωμένες. Ξεπουλήματα που οφείλονται στην εξουσία της αγοράς αλλά και στην δήθεν αριστερή κυβέρνηση. Είναι προφανές ότι η καταστολή των καταλήψεων είναι μέρος της συνολικότερης επίθεσης του κράτους σε όλους τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Δεν θα αποτελούσε εξαίρεση και στα Χανιά η κατάληψη RosaNera , που μόλις έκλεισε τα 13 της χρόνια και είναι πλέον γνωστό ότι απειλείται εδώ και κάποιους μήνες με εκκένωση. Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης, Β. Διγαλάκης, στο πλαίσιο της γενικότερης εκποίησης της περιουσίας του ιδρύματος, έκανε διαγωνισμό με σκοπό το ξεπούλημα του χώρου της κατάληψης και την βίαιη μετάλλαξη της σε πολυτελές ξενοδοχείο. Στη συνέχεια και σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε (4/7), ζήτησε την άμεση εκκένωση του κτιρίου δίνοντας ένα περιθώριο λίγων ωρών στους καταληψίες.

Για εμάς οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι δεν είναι ούτε ουδέτεροι δημόσιοι χώροι, ούτε και βουβοί κατειλημμένοι τοίχοι. Είναι πολιτικοί χώροι και ουσιώδες κομμάτι των αγώνων μας και ως τέτοιο θα τις υπερασπιστούμε.Λειτουργούν οριζόντια και ισότιμα στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, εναντία στο θεσμό της ιδιοκτησίας και στο κέρδος, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν δομές αντίστασης, στοχεύοντας στην όξυνση του αγώνα για ένα κόσμο ελεύθερο.

Δεν είναι απλώς κτήρια και χώροι, αλλά παράλληλα βρίσκονται στο στόχαστρο από μεγαλοϊδιοκτήτες και αφεντικά που δίνουν τα πάντα για μια χούφτα ευρώ και λιγουρεύονται ένα ακόμη τρόπο κερδοσκοπίας και εκμετάλλευσης για το δικό τους οικονομικό όφελος. Στηρίζονται στην λογική της αντιεμπορευματικότητας και της αντιθεσμικότητας και γι’ αυτό ακριβώς βάλλονται.

Η καθολική τουριστικοποίηση είναι πλέον ένα γεγονός στην πόλη μας. Αλλοιώνει το φυσικό τοπίο, καθιστά σχεδόν αδύνατη την πρόσβαση μας στους λίγους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους, δημιουργεί σχέσεις μέσα στην ίδια την κοινωνία που εξαρτώνται αποκλειστικά από το χρήμα. Οι πολυτελείς σουίτες που σκοπεύουν να δημιουργήσουν στο κτίριο της κατάληψης Rosa Nera, αλλά και όλες οι ξενοδοχειακές μονάδες που αναπτύσσονται στα Χανιά μέρα με τη μέρα, το μόνο που προσφέρουν είναι κατ’ ουσία ορδές κακοπληρωμένων επισφαλών υπαλλήλων με ανύπαρκτα δικαιώματα και πλήρη καταπάτηση των δημόσιων χώρων.

Δεν θα αφήσουμε καμία κατάληψη ούτε έρμαιο του τουρισμού και των επιχειρηματιών του, ούτε στα χέρια του κράτους που θέλει να φιμώσει τις φωνές και τις πρακτικές όσων αντιστέκονται. Θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους.

 

Ενάντια στην εμπορευματοποίηση που θυσιάζει τα πάντα στο βωμό του κέρδους

Επανοικοιοποίηση των δημοσίων ελεύθερων χώρων

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Κάτω τα ξερά σας από την Rosa Nera

 

 

Χανιά, Ιούλιος 2017

Συλλογικότητα Azadi

Κατηγορίες
Παρεμβάσεις

Ανάρτηση πανό για την Β.Λ. Ηριάννα.

Σαν ελάχιστη χειρονομία αλληλεγγύης χθες το βράδυ αναρτήσαμε πανό για την όμηρο της δημοκρατίας Β.Λ. Ηριάννα.

Θα ζήσουμε με όποιους γουστάρουμε!

κάλεσμα στη Γενική απεργία 17/5

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Rosa Nera

Ο αγώνας για ζωή δεν τελειώνει με τον θάνατο αλλά με την παραίτηση, και ο Βαρδής δεν παραιτήθηκε ποτέ

Την Πέμπτη 4 Μαΐου έφυγε από τη ζωή μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο ο αναρχικός αγωνιστής Βαρδής Τσουρής σε ηλικία 65 ετών. Συνεπής εδώ και δεκαετίες στους κοινωνικούς/ταξικούς/πολιτικούς αγώνες, άφησε το προσωπικό του στίγμα στην αναγέννηση και στην εκ νέου διαμόρφωση του αναρχικού χώρου πανελλαδικά. Παρών στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, όπως και σε όλα τα μικρά και μεγάλα γεγονότα που ακολούθησαν έως και τις τελευταίες του στιγμές. Στο πρόσωπο του επιχειρήθηκε ουκ ολίγες φορές να ποινικοποιηθούν οι ριζοσπαστικοί αγώνες, μέσα από αλλεπάλληλες κατηγορίες που του αποδόθηκαν κατά καιρούς. Χαρακτηριστική είναι η σύλληψή του, η προφυλάκισή που ακολούθησε και η συγκλονιστική πολυήμερη απεργία πείνας που πραγματοποίησε μέχρι την αποφυλάκισή του, μετά τον λαϊκό ξεσηκωμό που οδήγησε στον εμπρησμό την νομαρχίας Χανίων στα πλαίσια των αντιπολεμικών κινητοποιήσεων για την απομάκρυνση της νατοϊκής βάσης της Σούδας το 1990.
Στους κοινωνικούς αγωνιστές δεν ταιριάζουν τα κάδρα των αγίων. Ο Βαρδής ήταν ένας άνθρωπος ξεχωριστός, δύσκολος αλλά ευθύς, απότομος αλλά ειλικρινής, ασυμβίβαστος ακόμα και όταν ένοιωθε το τέλος να πλησιάζει, μένοντας αταλάντευτος στις αξίες και στα ιδανικά του. Αδιάλειπτα στην πρώτη γραμμή των αγώνων και πάντα στο πλευρό των καταπιεσμένων, ήταν διατεθειμένος να συγκρούεται μέχρις εσχάτων με ότι θεωρούσε άδικο, μη λογαριάζοντας τις συνέπειες. Παρ’ όλο τον ιδιαίτερο του χαρακτήρα, έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τον κόσμο των κινημάτων, ακριβώς γιατί ήταν πάντα εκεί, στις διαδικασίες, στις συνελεύσεις, στις διαδηλώσεις, στις καταλήψεις, στις αγροτικές κινητοποιήσεις, στις συγκρούσεις με τους φασίστες και τις κρατικές δυνάμεις καταστολής. Μία σχέση ζωντανή και αλληλοτροφοδοτούμενη, εμποτισμένη από την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη και την ισότητα. Ένας άνθρωπος που εκτός των πολιτικών του πιστεύω, λάτρευε την αγαπημένη του Σούγια, τις εκδρομές, το καλαμπούρι, τις ιστορίες και τις ρακές στα καφενεία, τα ανέκδοτα, τα ριζίτικα τραγούδια και τις μαντινάδες που συνεχώς σκάρωνε.
Στον 1,5 χρόνο της πολιτικής μας ύπαρξης, οι διαδρομές μας συναντήθηκαν αρκετές φορές. Συμφωνήσαμε με θέρμη και διαφωνήσαμε έντονα, κυρίως όμως βαδίσαμε είτε από κοινού, είτε παράλληλα, στους δρόμους της ανατροπής με ένα κοινό όραμα, την κοινωνική απελευθέρωση. Για έναν κόσμο απαλλαγμένο από τα βάρβαρα δεσμά του καπιταλισμού που δυστυχώς ο Βαρδής δεν πρόλαβε να αντικρίσει. Καθήκον μας και είμαστε βέβαιοι πως κάτι τέτοιο θα επιθυμούσε και ο ίδιος, δεν είναι τα νεκρικά μοιρολόγια, αλλά η όξυνση και επικαιροποίηση των αγώνων καθώς και η δημιουργία νέων. Η μνήμη του Βαρδή θα συνεχίσει να στέκει σαν φάρος αντίστασης και να εμπνέει τις επόμενες γενιές όχι σαν ένας ήρωας, αλλά σαν ένας άνθρωπος καθημερινός που πάλεψε με ανιδιοτέλεια για την εξάλειψη της παγκόσμιας καταπίεσης.

Μια υψωμένη μαυροκόκκινη σημαία και μια σφιγμένη γροθιά για αυτούς που δεν υποτάχτηκαν ποτέ…

Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Rosa Nera εν όψει της απειλούμενης εκκένωσης της

συλλογικότητα Azadi

Η εργατική πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία!